Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Όλη η αλήθεια για τον V-Span

Έχει τραβήξει πολύ η ιστορία με τον Σπανούλη, με αποτέλεσμα να έχει καταφέρει να εκνευρίσει και τις δύο ενδιαφερόμενες πλευρές, αλλα το πρόβλημα δεν είναι το πότε θα απαντήσει αλλά το γιατί δεν το έχει ήδη κάνει!
Οι τελευταίες πληροφορίες λένε ότι ο «V-Span» είναι δυσαρεστημένος, διότι δεν κλήθηκε από τους Γιαννακόπουλους πριν από το τέλος της χρονιάς, όπως ο Διαμαντίδης, για να γίνουν οι διαπραγματεύσεις που αφορούν στην ανανέωση του συμβολαίου. Μάλιστα φήμες αναφέρουν ότι ο Σπανούλης έχει μετατρέψει την υπόθεση σε σίριαλ γιατί θέλει να κάνει «καψώνια» στην διοίκηση του ΠΑΟ! Αντιλαμβάνομαι πως μπορεί να τον πείραξε μία τέτοια κίνηση εκ μέρους της διοίκησης, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ορισμένα πράγματα, όπως το ότι ο 3D είναι αρχηγός της ομάδας που σημαίνει πως έχει πάντα προτεραιότητα (ποτέ άλλωστε στο παρελθόν δεν ενοχλήθηκε κανένας παίκτης που πρώτος από όλους πάντα ανανέωνε ο Αλβέρτης). Επίσης η διοίκηση της ΚΑΕ πάντα του έδειχνε ότι είναι το ίδιο σημαντικός όσο ο captain της ομάδας και κυρίως ο Θανάσης όπου επανειλημμένα έχει δηλώσει την αδυναμία του και την εκτίμηση του στο πρόσωπο του Σπανούλη με πράξεις και όχι με λόγια! Να σας θυμίσω ότι το κλειστό συμβόλαιο του «Kill Bill» δεν προέβλεπε αποχώρηση πριν τη λήξη του, όμως ο Θανάσης τον άφησε να φύγει για τον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ όταν ήρθε πρόταση, διότι δεν ήθελε να του στερήσει το όνειρο. Δεν είναι όμως μόνο αυτό, όταν ο ίδιος απογοητεύτηκε από αυτά που είδε στην Αμερική και ήθελε να γυρίσει η οικογένεια πλήρωσε και 550.000€ buy out για να τον φέρει πίσω! Από την άλλη δεν χρειάζεται να αναφέρω το πόσο εκτίναξε την καριέρα του η παρουσία του ίδιου στον Παναθηναϊκό, τουλάχιστον (θέλω να) πιστεύω ότι αυτό το αναγνωρίζει και ο ίδιος. Για να είμαι ξεκάθαρος όμως επιβάλλεται να πω πως ο Σπανούλης είναι επαγγελματίας και αν όντως ισχύει αυτή η εξαιρετική πρόταση του Ολυμπιακού, τότε είναι λογικό να την αποδεχτεί και να συνεχίσει την καριέρα του στο λιμάνι. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορεί να εμπαίζει με τέτοιο τρόπο την ομάδα, τους φίλαθλους και κυρίως τους ιδιοκτήτες της που χρόνια του προσφέρουν. Όταν δεσμεύεσαι να απαντήσεις μία συγκεκριμένη ημερομηνία, επιβάλλεται να τηρείς την υπόσχεση σου , νομίζω πως μέτα απο όλα αυτά είναι το λιγότερο που μπορείς να κάνει κάποιος!


Υ.Γ.1 Επειδή ακούω οπαδούς του Ολυμπιακού να αναφέρονται σε απαξίωση του παίκτη, θέλω απλά να απαντήσω πως κάτι τέτοιο έιναι ανακριβές, κάνεις δεν αμφισβητεί το πόσο μεγάλος παίκτης είναι ο V-Span, χωρίς αυτό όμως να σημαινει πως έκανε λάθος χειρισμούς!


Υ.Γ.2 Σωστά η ΚΑΕ έχει θέσει σαν ταβάνι το συμβόλαιο του Διαμαντίδη, κανένας παίκτης (ούτε στην Ευρώπη) δεν αξίζει παραπάνω από αυτόν…ή μήπως διαφωνεί κανείς;…


TheResearcher

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Για του λόγου το αληθές…

Διάβασα τα σχόλια ορισμένων φίλων και είδα ότι πάνω-κάτω συμφωνούμε στα βασικά και κυρίως στο ότι αν ήθελαν να τα βρουν οι δύο μέτοχοι, θα καθόντουσαν face-to-face να συζητήσουν και να δώσουν τα χέρια. Δεν δικαιολογώ πρόσωπα και καταστάσεις διότι και εγώ για το καλό του Παναθηναϊκού ενδιαφέρομαι. Θέλω να επαναλάβω πως δεν αποκαλώ αποτυχημένο τον Τζίγγερ και Μεσσία τον Βγενόπουλο, ούτε έχω επιλέξει την μια πλευρά χωρίς να συμμερίζομαι τα πιστεύω και τις προθέσεις της άλλη. Όμως επειδή στη προκειμένη περίπτωση το θέμα μας έχει να κάνει με μια υπόθεση διαπραγμάτευσης, βλέπω τα γεγονότα καθαρά με επαγγελματικά κριτήρια (ίσως και λόγω της φύσης του επαγγέλματος μου). Για αυτό τον λόγο επαναλαμβάνω πως δεν μπορώ να παραβλέπω βασικές αρχές που έχουν να κάνουν με επιχειρηματικά .Ο Βαρδινογιάννης επικαλέστηκε την έκθεση της Deloitte για να μην μπουν ορκωτοί λογιστές στην ΠΑΕ. Είναι δυνατόν; Έχει γίνει ποτέ κάποια αγοραπωλησία του Ομίλου Βαρδινογιάννη ή οποιουδήποτε άλλου σοβαρού ομίλου, χωρίς να ακολουθούνται οι τυπικές διαδικασίες, όπως ο έλεγχος που αφορά στα οικονομικά στοιχεία της εταιρείας; Δεν νομίζω! Θέλω επίσης να αναφερθώ για ακόμα μία φορά στην αποτυχημένη αποτίμηση που προέβλεψε πως με δεδομένη τη μείωση των τιμών στα εισιτήρια, (ενω υπολογίζεται να υπάρξει αύξηση περίπου 20%, που σημαίνει οτι τα διαρκείας θα εκτοξευθούν στα ३००००) Η Deloitte λοιπόν και η ανυποχώρητη θέση του Τζίγγερ στο θέμα της αποτίμησης που έκανε είναι το σημείο όπου κατά την γνώμη μου χάνει το «δίκιο» του ο μεγαλομέτοχος.



Υ.Γ. Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης επέλεξε να βαδίσει μόνος σε ένα δρόμο δύσβατο και ελπίζουμε όλοι να μπορέσει να ανταπεξέλθει για το καλό της ομάδας.

The Researcher

Ποιος εκτέθηκε είπατε;…

Στριμώχτηκε άγρια ο Τζίγγερ από τον Βγενόπουλο με την πρόταση εξαγοράς της ΠΑΕ Παναθηναϊκός! Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα να συμβεί μια τέτοια κίνηση την συγκεκριμένη χρονική στιγμή και μάλλον ούτε ο ίδιος ο Τζίγγερ. Για όσους γνωρίζουν όμως τα έργα και τις ημέρες του «Mr. MIG», κάτι τέτοιο ήταν απολύτως αναμενόμενο. Το γιατί έγινε τώρα όμως είναι άλλο θέμα και ίσως και να έχει μια λογική εξήγηση.

Να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, τότε που ο μεγαλομέτοχος απηύθυνε ανοιχτή πρόσκληση - πρόκληση για την πώληση της ΠΑΕ. Εκείνη τη περίοδο βρισκόμασταν εν αναμονή του Δ.Σ. (όπου υπήρχε η πιθανότητα επιστροφής του Ν. Πατέρα) και η ανακοίνωση ήρθε 2-3 μέρες πριν την πραγματοποίηση του. Όπως καταλαβαίνετε ήταν λογικό να μην βρεθεί υποψήφιος αγοραστής σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Ίσως υπήρχε η υποψία και πολύ περισσότερο η ελπίδα ότι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο οι μέτοχοι θα τα βρουν και ο Πατέρας θα επέστρεφε στην προεδρία. Κατά την άποψη μου, από εκείνη την στιγμή ξεκίνησε η προεργασία του Βγενόπουλου, μια πολύ χρονοβόρα διαδικασία (και το τονίζω αυτό) η οποία συμπεριελάμβανε διαπραγματεύσεις με «πιθανούς συμπαίκτες» ομάδα εφοπλιστών, αλλά ίσως και τους Άραβες. Ο Mr. MIG περίμενε μέχρι και την τελευταία στιγμή (δηλαδή το προχθεσινό ραντεβού Πατέρα-Τζίγγερ)κάποια αλλαγή στο υπάρχον σκηνικό, αλλά εφόσον κάτι τέτοιο δεν έγινε, αποφάσισε να ρίξει την πρόταση του στο τραπέζι. Ο Βγενόπουλος έθεσε κάποιους απλούς όρους που συμπεριλαμβάνονται σε κάθε είδους αγοροπωλησία, όπως το να γίνει νομικός έλεγχος της ΠΑΕ (με εκπροσώπους των δύο πλευρών) και μετά να τεθούν επί τάπητος οι προτάσεις. Στην συνέχεια ο Τζίγγερ απάντησε πως η αποτίμηση της ΠΑΕ έχει ήδη γίνει και πως περιμένει επίσημη πρόταση αγοράς εντός 48 ωρών!!!

Δυστυχώς η απάντηση του Βγενόπουλου σήμερα ήταν «ευχαριστώ…δεν θα πάρω», αναμενόμενο από την στιγμή που η άλλη πλευρά δεν ήταν διατεθειμένη να τηρήσει έστω και τους βασικούς κανόνες μίας διαπραγμάτευσης. Για να σας το πω πιο απλά, αν κάποιος ήθελε π.χ. να αγοράσει ένα οικόπεδο και ο ιδιοκτήτης του έλεγε πως τον έλεγχο των συμβολαίων και τις υπογραφές θα τις αναλάβει ο δικός του δικηγόρος, θα το αγόραζε κανείς; ΟΧΙ!!! Όμως από τη στιγμή που απορρίφτηκε η πρόταση για νέα αποτίμηση, αυτομάτως δεν θα μπορούσε να υπάρξει και προσφορά, πόσο μάλιστα όταν υφίσταται και ένα χρονικό περιθώριο 48ωρών (ούτε καναπέ από το ΙΚΕΑ δεν αποφασίζεις να πάρεις σε δύο μέρες!!!). Αλλά, όπως λέει και ο ίδιος ο Τζίγγερ, δεν πρέπει να χαθεί χρόνος για τον σχεδιασμό της ομάδας (εδώ γελάμε!).

Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω πλέον, ο Τζίγγερ εκτέθηκε για μία ακόμα φορά στον κόσμο του Παναθηναϊκού। Και το ερώτημα μου είναι το εξής, αν ΟΝΤΩΣ ήθελε να πουλήσει, δεν θα μπορούσε να πει στον Βγενόπουλο «Ανδρέα, έλα να τα πούμε από κοντά…», ώστε να βρισκόταν μια λύση? Να το θέσω και κάπως αλλιώς το θέμα, αν η αποτίμηση ήταν π.χ. 1.000.000 και ο Βγενόπουλος του τα έδινε αλλά εκείνος τελικά ζητούσε 1.500.000 γιατί δεν είχε ανάγκη να πουλήσει τότε… μαγκιά του, αλλά εφόσον δεν μπήκε καν στην διαδικασία διαπραγμάτευσης αλλά αντί αυτού προτίμησε να κάνει αγοροπωλησία με επιστολές, τότε μάλλον δεν είχε ποτέ τη διάθεση να πουλήσει. Για μία ακόμη φορά δεν μας έπεισες κύριε Τζίγγερ.

Κύριοι κανείς δεν αγοράζει όταν ο άλλος δεν ξέρεις τι πουλάει!!!


Υ.Γ.1 Τελικά ο μόνος που συμφωνεί με την αποτίμηση-παρωδία της Deloitte είναι ο Τζίγγερ! Ίσως γιατί αποτίμησε μία «ζημιογόνα» ΠΑΕ στα 110 εκατ!!!....


Υ.Γ.2 Έχω το προαίσθημα ότι αυτό ίσως να μην ήταν το τελευταίο επεισόδιο της υπόθεσης… Εξαγορά.




TheResearcher

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Οι 5 όροι της επιστροφής

Διάβασα πριν από μερικές μέρες ένα άρθρο στην εφημερίδα «Εξέδρα» όπου αποκάλυπτε τους 5 όρους που θέτει ο Νικόλας Πατέρας για να επιστρέψει στην προεδρία του Παναθηναϊκού.
Μελετώντας λοιπόν αυτούς τους όρους διαπίστωσα ότι τα θέματα είχαν να κάνουν κυρίως με το να δοθεί ένα τέλος στην «λασπολογία» που δέχτηκε ο Πρόεδρος του Παναθηναϊκού όλον αυτόν τον καιρό και όλοι μαζί να πορευτούν για το καλό της ομάδας, έχοντας βέβαια αυτός το απόλυτο κουμάντο της ΠΑΕ. Υπήρχε όμως κάτι ακόμα που δεν μου άρεσε καθόλου και ίσως υποδηλώνει τις προθέσεις του μεγαλομετόχου. Ο (πρώην) πρόεδρος του Παναθηναϊκού δεν έχει πρόβλημα να υπάρξει συγκεκριμένο όριο στο μεταγραφικό μπάτζετ, ζήτησε όμως (πάντα με βάση το ρεπορτάζ) να έχει την δυνατότητα να κάνει υπερβάσεις... από τη δική του τσέπη, κάτι που δεν έγινε δεκτό από την πλευρά του μεγαλομετόχου. Αυτό που μπορώ να καταλάβω εγώ από την άρνηση αυτή είναι ότι ο Κος Βαρδινογιάννης θέλει το όνομα του να είναι πάνω από την ομάδα, δεν θέλει κανείς να φαίνεται καλύτερος από αυτόν και ίσως αυτό να είναι ένας από τους βασικούς λόγους που έχει δημιουργηθεί αυτή η διάσπαση στον πολυμετοχικό. Αν δεν θέλει ή δεν μπορεί ο Τζιγγερ να βάλει σε κάποια περίπτωση το χέρι βαθιά στην τσέπη για να κάνει μια υπέρβαση ας πρόσεχε!!! Δεν μπορεί όμως να το στερεί κιόλας από κάποιον που θέλει να το προσφέρει. Πάνω σε αυτό να σας θυμίσω κάτι ακόμα, ότι ο Τζιμπρίλ Σισσέ είχε πριμ υπογραφής συμβολαίου 1 εκατ., μαθαίνοντας λοιπόν αυτό υπέθεσα πως (πιθανότατα) το ποσό αυτό το έδωσε ο Πατέρας. Γενικά θεωρώ πως αυτό είναι ένα ζήτημα που πέρασε στα «ψηλά», ενώ δε θα έπρεπε.

The Researcher

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Εθνική υπερηφάνεια…

Μάλιστα, αυτή ήταν Εθνική…Ομάδα. Το συγκρότημα του «Όθωνα» μας ταξίδεψε, μας έκανε υπερήφανους για μία ακόμα φορά και έδωσε απαντήσεις στους επικριτές της. Μαζί με τους διεθνείς απάντησε με τον καλύτερο τρόπο και ο Ρεχαγκελ, ο οποίος είχε δεχτεί πολύ έντονη κριτική αυτές τις μέρες.
Για να λέμε βέβαια την αλήθεια χρειάστηκε να αλλάξει νοοτροπία ( κυρίως όμως αγωνιστικό πλάνο και φιλοσοφία) για να ξεφύγει από τα «κολλήματα» που τον διακατέχουν (όπως συμβαίνει σε κάθε προπονητή). Από την άλλη το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης (όπως στις αποτυχίες έτσι και στις επιτυχίες) το έχουν οι διεθνείς μας, διότι και αυτοί άλλαξαν πολλά στον τρόπο παιχνιδιού τους και κυρίως έβγαλαν στοιχεία στον αγωνιστικό χώρο που κανένας προπονητής δεν μπορεί να τους τα δώσει αν ο παίκτης δεν μπορεί ή δεν θέλει, όπως το πάθος, η ψυχή και η αυταπάρνηση! Ο «αγωνιστικός εγωισμός» είναι ένα από τα πιο δυνατά στοιχεία ενός αθλητή και αυτό είναι που τον κάνει… πρωταθλητή! Να είναι καλά η Εθνική μας που μας έκανε χαρούμενους και μας θύμισε λίγο ημέρες 2004, όπου ακουγόντουσαν φωνές και πανηγυρισμοί από τα διπλανά σπίτια. Το έζησα πολύ έντονα το χθεσινό ματς και μακάρι να έχει και συνέχεια.
Η αλήθεια είναι πως για μένα η Εθνική το έκανε το χρέος της, αυτό που ήθελα να δω το είδα, αυτό που ήθελα να ζήσω, το έζησα και ας ήταν λίγο. Ότι και να γίνει στο παιχνίδι με την Αργεντινή δεν με ενδιαφέρει, έτσι πρέπει να το δουν και οι διεθνείς (κατά την γνώμη μου) και ίσως με αυτό τον τρόπο έρθει και η έκπληξη…

Ότο σε ευχαριστούμε και πάλι…

The Researcher

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Περίεργα πράγματα

Μεγάλο μυστήριο το τι συμβαίνει στην ΠΑΕ τον τελευταίο καιρό και δεν ακούγονται υποψήφια ονόματα για πρόεδρο. Από ότι φαίνεται ο Τζίγγερ –με τα δικά του λάθη- έχει φτάσει σε αδιέξοδο. Από την μία γνωρίζει ότι αν εκλέξει πρόεδρο από την δική του πλευρά θα είναι γλάστρα (κάτι που ο ίδιος έχει απορρίψει με δικές του δηλώσεις!) και συνάμα λάθος επιλογή. Από την άλλη όλες οι επιλογές οδηγούν σε αδιέξοδο, οι Γιαννακόπουλοι έχουν αρνηθεί, και κανένας εκπρόσωπος από τις πλευρές των Πατέρα και Βγενόπουλου δεν μπορεί να «αντέξει» την θέση του προέδρου. Μέσα σε όλα αυτά δεν βλέπω να αλλάζει κάτι και στην στάση του Πατέρα (αν δεν αποδεχτούν τους όρους του, με κυριότερο αυτόν της «λασπολογίας» αλλά και άλλων που δεν γνωρίζουμε!!!) ούτως ώστε να θέσει ξανά υποψηφιότητα. Έτσι λοιπόν ο μεγαλομέτοχος του Παναθηναϊκού έχει βρεθεί σε δύσκολη θέση όσον αφορά τις αποφάσεις του για το μέλλον της ομάδας, κάτι που πιστεύω πως δεν περίμενε να πάρει τέτοιες διαστάσεις.
Επίσης δεν θα μπορούσα να αφήσω ασχολίαστη την κίνηση «τακτικής» του Βγενόπουλου ο οποίος πλέον θα εκπροσωπείτε από τον παλιό μας γνώριμο κο.Μαυροκουκουλάκη στο νέο Δ.Σ., η κίνηση αυτή με προβλημάτισε και με έβαλε σε σκέψεις. Η λογική μου λέει πως αυτό έγινε σαν μια μορφή επαναπροσέγγισης (ίσως) της πλευράς Βαρδινογιάννη βάζοντας έναν άνθρωπο γνώριμο στην οικογένεια με προϊστορία και μεγάλη προσφορά στην ομάδα αλλά και συνάμα πολύ συμπαθεί. Από την άλλη βέβαια τελειώνει και τα σενάρια περί οριστικής αποχώρησης του Mr. MIG από την Π.Α.Ε. Τέλος, είμαι σίγουρος πως οι περισσότεροι από εμάς θα έχουν σκεφτεί ένα ενδεχόμενο επιστροφής του Πατέρα στην προεδρία, κάτι που δεν είναι πολύ εύκολο γιατί δεν μπορώ να φανταστώ πως ο Τζίγγερ σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα από την παραίτηση Πατέρα θα πει «Sorry…γράψτε λάθος» όσον αφορά τις επιλογές του και να τους καλέσει όλους να κάτσουν ξανά στο ίδιο τραπέζι και να τα βρούνε. Περιμένουμε λοιπόν όλοι να δούμε τι τέλος θα έχει αυτή η ιστορία που μας έχει κουράσει τόσο πολύ!

Όσον αφορά τα υπόλοιπα θέματα, δηλαδή του τεχνικού διευθυντή αλλά και βέβαια των μεταγραφών από ότι φαίνεται θα έχουμε εξελίξεις μετά την εκλογή του νέου Δ.Σ. και φυσικά του προέδρου. Δυστυχώς οι εξελίξεις στην οργάνωση της ομάδας θα καθυστερήσουν και άλλο, αλλά τουλάχιστον αυτή την φορά λειτουργούν ορθολογικά στην Π.Α.Ε και δεν κάνουν μεταγραφές χωρίς τεχνικό διευθυντή και χωρίς καν πρόεδρο.

The Researcher

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Αλλάξτε νοοτροπία…

Καλησπέρα σε όλους,
Ξεκίνησε το Mundial λοιπόν, το υπερθέαμα που όλοι περιμέναμε βρίσκετε κοντά στην ολοκλήρωση της πρώτης αγωνιστικής των ομίλων, με την Εθνική μας να έχει πραγματοποιήσει μία απογοητευτική (ομολογουμένος) εμφάνιση απέναντι στους αδύναμους Κορεάτες.
Θέλω περισσότερο να αναφερθώ στον άνθρωπο που βρίσκετε στο τιμόνι της Εθνικής εδώ και 7 χρόνια περίπου, τον Ότο Ρεχάγκελ. Είναι ό άνθρωπος που έχει συγκεντρώσει τα περισσότερα «πυρά» για την εικόνα της Εθνικής μαςεδώ και πολύ καιρό, είναι το ίδιο πρόσωπο που μας έκανε «μάγκες» το 2004 στο Ευρωπαϊκό της Πορτογαλίας (πάντα με την βοήθεια των παικτών), ναι είναι αυτός που μας έβγαλε από την αφάνεια και έκανε τον πλανήτη ολόκληρο να μιλάει για την μικρή Ελλάδα μας, για αυτόν που έγραψε με χρυσά γράμματα την χώρα μας πετυχαίνοντας την μεγαλύτερη έκπληξη όλων των εποχών σε Ευρωπαϊκό αλλά και Παγκόσμιο (ποδοσφαιρικό) επίπεδο. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που ένωσε ένα ολόκληρο έθνος και τους κατέβασε στους δρόμους να πανηγυρίσουν όλοι μαζί, ξεχνώντας οπαδικές πεποιθήσεις και αντιπαλότητες.
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν τα βλέπω μονόπλευρα τα πράγματα και δεν λέω πως η Εθνική είναι μια χαρά και δεν θέλω να κάνω ποδοσφαιρικές αναλύσεις για σωστές και λανθασμένες επιλογές γιατί εγώ προσωπικά πρώτα θα μιλήσω για αγωνιστικό σθένος και κατάθεση ψυχής (π.χ. χάσαμε ΟΛΕΣ τις κεφαλιές, πράγμα που δείχνει διάθεση και αγωνιστικότητα…) και μετά θα μιλήσω για λάθη τακτικής. Ο Ότο έχει κάνει λάθη, αλλά ποιος δεν κάνει; Έχει και πολλά κολλήματα, αλλά ποιος (καλός) προπονητής δεν έχει;
Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι ο τρόπος που κριτικάρουν οι δημοσιογράφοι,
είναι άλλο πράγμα να κάνουμε μεταξύ μας -καφενειακού επιπέδου- συζητήσεις και σχόλια και τελείως διαφορετικό να βγαίνουν σε ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και εφημερίδες οι «ειδήμονες» όπου τους ακούει, τους βλέπει και τους διαβάζει κόσμος επηρεάζοντας γνώμες και διαμορφώνοντας (δυστυχώς) πολλές φορές απόψεις.
Κύριοι…κριτική από κριτική διαφέρει, δεν είναι το ίδιο να κάνεις ποδοσφαιρική ανάλυση επισημαίνοντας λανθασμένες επιλογές με το να λες (ευθέως!) «σε ευχαριστούμε για όσα έκανες αλλά…άδειασε μας την γωνιά»…
Από ότι δείχνουν τα πράγματα το φετινό Mundial θα είναι τα τελευταία παιχνίδια του «Όθωνα» στον πάγκο της Εθνικής μας. Για αυτό τον λόγω αφήστε τον να το χαρεί, είναι κάτι που το αξίζει, το κέρδισε δικαιωματικά όλα αυτά τα χρόνια και είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για όλα αυτά που μας πρόσφερε, δείξτε επιτέλους λίγο σεβασμό!
*Πραγματικά έχω βαρεθεί την νοοτροπία μας, δεν αντέχετε με τίποτα το πόσο εύκολα υμνούμε και αποθεώνουμε ανθρώπους (και καταστάσεις) και πόσο ακόμα πιο εύκολα τους καταδικάζουμε και τους απαξιώνουμε … ΗΜΑΡΤΟΝ πια!!!
The Researcher

Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

Χαλαρα...

Οι ρυθμοί χελώνας συνεχίζονται στην ΠΑΕ, σε λίγο συμπληρώνουμε 2 μήνες από τον τελικό κυπέλου και υπάρχουν πάρα πολλά θέματα σε εκκρεμότητα. Πρώτα από όλα ο πρόεδρος, ο τεχνικός διευθυντής και βέβαια οι μεταγραφές. Υποτίθεται δημιουργήθηκε η εκτελεστική επιτροπή ούτως ώστε να «τρέξουν» κάποια ζητήματα για να μην περιμένει η ομάδα το Δ.Σ. Τελικά από ότι φαίνεται μόνο η περίπτωση του Νιόπλια προχώρησε της οποίας η κατάληξη ήταν λίγο πολύ γνωστή για όλους. Ο χρόνος περνάει και ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει να χάσει το πλεονέκτημα που έχει -μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος- απέναντι στους αντιπάλους μας. Θα πάρω το «ρίσκο» (όσο μπορεί να θεωρηθεί ρίσκο αυτό που θα πω!) να προβλέψω ότι οι μεταγραφές θα στοχεύουν ελεύθερους παίκτες (τύπου Ιωαννίδη) ή μεταγραφές με έμψυχα ανταλλάγματα… και ΑΝ γίνουν και αυτές! Δεν νομίζω ότι θα πρέπει να περιμένουμε παίκτες τύπου killer, Hummer κτλ διότι αυτοί δεν θα έρθουν, απλά να σας αναφέρω ότι μετά νέα οικονομικά δεδομένα και το θέμα της φορολογίας των αθλητών ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να προσφέρει περισσότερα από 1,5 εκατ. «καθαρά» σε συμβόλαιο, οπότε παίκτες τύπου Γκαλας με κασέ 2.000.000€ πρέπει να τους ξεχάσουμε. Μακάρι να βγω ψεύτης αλλά πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε πως έχουμε περάσει σε εποχή λιτότητας (Τζιγγερ).
Το φαινόμενο της αυτοκαταστροφικότητας που έχει η ΠΑΕ τείνει να γίνει συνήθεια και σε εμάς, βλέποντας έναν ολυμπιακό χωρίς προγραμματισμό (ακόμα και αλλαγή ημερομηνίας της προετοιμασίας έκαναν για να αποφύγουν το κράξιμο του κόσμου!), μια ΑΕΚ που δεν έχει «σάλιο» για μεταγραφές (ιδιαίτερα αν δεν πουλήσει βασικούς της παίκτες) και τους Άρη και ΠΑΟΚ να κινούνται στα «ρηχά» δημιουργώντας ομάδες συνόλου, ίσως να χαθεί η ευκαιρία να ανοίξει η «ψαλίδα».
Παρότι η ομάδα έχει ένα πολύ καλό ροστερ (αν μείνει ως έχει και δεν έχουμε καμία απώλεια βασικού παίκτη) πρέπει να γίνουν 2 καλές κινήσεις για να κλειδώσει και ο φετινός τίτλο.

The Researcher

Έμεινε ο Δήμιος!...

Έμεινε λοιπόν ο Ζοτς, αυτή ήταν η πρώτη και πιο σημαντική κίνηση των Γιαννακοπουλων. Ακόμα και αν υπάρχουν απώλειες στο ροστερ των πρωταθλητών ο… Master θα βρει τον τρόπο να κάνει μια ανταγωνιστική ομάδα κυρίως στη Ευρώπη γιατί στην Ελλάδα δεν βλέπω να ανοίγει η «Ψαλίδα». Η μείωση που προβλέπεται στο budget -και είναι της τάξεως του 10%-15%- είναι ένα σημαντικό ποσοστό. Αυτό σημαίνει ότι κάποιοι θα αποδεχτούν την μείωση συμβιβαζόμενοι με τα δεδομένα της εποχής και άλλοι θα αποχωρήσουν αναζητώντας καλύτερα συμβόλαια (κάτι ομολογουμένως δύσκολο για την εποχή).
Ας δούμε όμως ποια είναι τα δεδομένα της ομάδας όπως έχουν διαμορφωθεί τώρα. Έχουν προκύψει τρία group παικτών, πρώτο είναι αυτό με τους παίκτες που έχουν συμβόλαια και δεν τίθεται θέμα αποχώρησης και πρόκειται για τους Τσαρτσαρή, Τέπιτς, Καλάθη, Φώτση, Περπέρογλου. Το δεύτερο group με τους (παίκτες που ίσως προκύψει περίπτωση δανεισμούτους ) Μπόγρη, Βεργίνη, Σερμαντίνι. Το τρίτο group είναι και το πιο…«καυτό» όπου εκκρεμούν οι ανανεώσεις τους και πρόκειται για τα βαριά όπλα, μιλάμε για τους Διαμαντίδη, Νίκολας (ο Παναθηναϊκός έχει το δικαίωμα ανανέωσης του συμβολαίου του), Μπατιστ (για να μείνει πρέπει να δεχτεί σοβαρή μείωση των αποδοχών του), Πέκοβιτς (έχει συμβόλαιο για ένα χρόνο ακόμα μπορεί να κάνει χρήση του όρου για το ΝΒΑ), τον Γιασικεβίτσιους (που δείχνει ο πρώτος υποψήφιος προς αποχώρηση…ίσως και όχι όμως!). Τελευταίο άφησα τον Σπανούλη γιατί μιλάμε για έναν παίκτη που θα ήθελαν πολλές ομάδες λίγες όμως μπορούν να τον αποκτήσουν. Οι φήμες για ολυμπιακό οργιάζουν όπως και ότι υπάρχει προφορική συμφωνία με την Ρεάλ, «έγκυρες» πηγές όμως αναφέρουν πως είναι κοντά και στην παραμονή με την ομάδα της καρδιάς του!
Να δούμε λοιπόν τι θα γίνει, προσωπικα δεν νομίζω να τραβήξουν πολύ αυτές οι υποθέσεις ούτως η αλλιώς το τμήμα μπάσκετ μας έχει συνηθίσει στο να τελειώνει τα θεματα των μεταγραφών πριν αυτές καταντήσουν σίριαλ.
Έτσι άλλωστε χτίζονται οι αυτοκρατορίες, με σωστό προγραμματισμό έχοντας τους σωστούς ανθρώπους στις σωστές θέσεις, όχι με…εκτελεστικές επιτροπές.

TheResearcher

Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

Πρωτάθλημα μέσα στο Παλε…τυχαίο;…δεν νομιζω!!!!


Τίποτα δεν είναι τυχαίο στην ζωή, έτσι και στο μπάσκετ. Για κακή τους τύχη στον Oλυμπιακό τα έφερε έτσι η μοίρα και είχαμε έναν αγώνα καρμπόν στο ΣΕΦ ανάλογο με αυτόν της Τετάρτης, θυμηθείτε τα γεγονότα και θα καταλάβετε τι εννοώ. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή λοιπόν. Ο Παναθηναϊκός μπήκε «μουδιασμένα» στο παιχνίδι, (ίσως και λίγο επηρεασμένος από τα γεγονότα που μεσολάβησαν), βρέθηκε πίσω στο σκορ με 11-0 κατάφερε όμως γρήγορα να αντιδράσει και να μειώσει την διαφορά και να τον βρει προηγούμενο η λήξη του ημιχρόνου με 31-38. Η ομάδα του Ομπράντοβιτς διατηρούσε το προβάδισμα και σε όλο το τρίτο 10λεπτο με τον ολυμπιακό να μην έχει λύση σε κανένα πρόβλημα. Το παιχνίδι διακόπτεται με υπαιτιότητα των γηπεδούχων σε ένα σημείο όπου οι Πράσινοι με ένα σερί 6-0 είχαν φτάσει την διαφορά στο 42-50, (όπως γνωρίζετε μία διακοπή ευνοεί αυτόν που βρίσκεται πίσω στο σκορ και όχι αυτόν που έχει προβάδισμα αλλά και τον ρυθμό του αγώνα). Ξεκινάει η 4η περίοδος (έχοντας περάσει 3 ώρες σχεδόν) με σκορ 54-63 και σχεδόν όλη την front line του Παναθηναικού με 4 φάουλ (Πέκοβιτς, Τσαρτσαρή, Μπατίστ!!!), από αυτό το σημείο έχουμε ένα εξόφθαλμο σπρώξιμο των γηπεδούχων με 4 συνεχόμενα σφυρίγματα και ενώ το σκορ είναι 60-69 σε επιθετικό του (προκλητικού και χθες) Τεοντοσιτς στον Σάρας, σε μπρος-πίσω του Σάρας ενώ την μπάλα έχει βρει ο Παπαλουκας, το «εσκεμμένο» του Τεοντοσιτς στον Σπανουλη που πάει να βγει στον αιφνιδιασμό και εκείνος τον κρατάει από την μέση και τέλος το«εσκεμμένο» του Τεοντοσιτς στον Διαμαντιδη όπου πέφτει πάνω του με αγκωνιά! στον αιφνιδιασμό (αυτό το φαουλ ήταν στο 1:30΄ όπου ΙΣΩΣ είχε κριθεί το ματς αλλά δεν έχει σημασία). Αυτές είναι οι πιο «σοβαρές» φάσεις, άλλες 3-4 δεν τις αναφέρω καν. Εδώ να επισημάνω ότι οι τελικές βολές ήταν 32-12 παρακαλώ!.
Νομίζω τις ομοιότητες του χθεσινού ματς με της Τετάρτης τις βλέπετε. Ο Oλυμπιακός πήρε κάποια σφυρίγματα έδρας στο τελευταίο δεκάλεπτο οι πράσινοι όμως διατήρησαν το προβάδισμα τους, κυρίως με τα αλλεπάλληλα επιθετικά ριμπάουντ και τις απαντήσεις που είχε στο σκοράρισμα του Oλυμπιακού. Όταν στον Oλυμπιακό τους έμενε η μπάλα στα χέρια στις επιθέσεις των 24ων ο Παναθηναικός είχε λύσεις μέσα και έξω από την ρακέτα κάτι που κόστισε στον οσφπ και δεν μπόρεσε να κρατήσει το προβάδισμα του +11 στον 3ο τελικό, γιατί; Αυτό το κατάλαβαν όσοι ξέρουν μπάσκετ, σας τα ανέφερα και εγώ ένα-ένα όταν έκανα λόγω για αυτοκριτική κάτι που δεν έγινε από την ομάδα του Πειραιά, αφού αναλώθηκαν περισσότερο σε δικαιολογίες τύπου «διαιτησία», από το να δουν τα πραγματικά προβλήματα της ομάδας τους και το τι έφταιξε για την αγωνιστική τους κατάρρευση. Ο Παναθηναϊκός έδειξε χαρακτήρα στην πιο κρίσιμη στιγμή του αγώνα χωρίς να χάσει την αυτοσυγκέντρωση του από τα φαλτσοσφυρίγματα ψάχνοντας για δικαιολογίες. Είχε σύστημα και αγωνιστικό πλάνο και ήξερε τι έπρεπε να κάνει για να φύγει Πρωταθλητής. Όσοι δεν «θέλανε» να δουν την αλήθεια βρήκαν για μία ακόμα χρονιά την δικαιολογία της διαιτησίας (αυτή που ανακάλυψαν και φέτος στο Α’ δίμηνο-για να μην πω από την προετοιμασία- στο ποδόσφαιρο προσπαθώντας να ρεφάρουν την δικιά τους 15ετία…ΗΜΑΡΤΟΝ!!! ), όσοι δεν ακολούθησαν αυτή την λογική είδαν τα πραγματικά προβλήματα, την ανυπαρξία λύσεων από τον πάγκο (ομάδα με τέτοιο budget και να μην έχει τύπου λύσεις... Μπεβερλι, Πεν, Μαυροκεφαλίδη, Χαλπεριν, και τους πιτσιρικαδες Σλουκα και Παπανικολαου!!!), τα ανύπαρκτα συστήματα της ομάδας, (εκτός και αν είναι μέσα στο σύστημα ο Τεοντοσιτς να κατεβάζει την μπάλα και να κάνει σουτ 3ων πόντων στα 20’…), όπως επίσης και την έλλειψη ενός παίκτη ηγέτη (ο Παπαλουκας;…). Ο Παναθηναικός έχει 6 παίκτες που είναι ο κορμός της ομάδας για πάνω από 4 χρόνια (κάποιοι είναι και παραπάνω!), είναι ο ορισμός της ομάδας κάτι που σαφέστατα δεν είναι ο οσφπ …
Οι πράσινοι στέφτηκαν άξια πρωταθλητές με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο, μέσα στο «σπίτι» του αντιπάλου τους!!!...
The Researcher

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

What about…Αυτοκριτική;

Καλά όλα τα παράπονα για την διαιτησία από την ομάδα του Πειραιά, αλλά η αυτοκριτική πότε θα γίνει; Δεν άκουσα επί τρεις μέρες κάποιον «ειδικό» της ΚΑΕ να σχολιάζει τον τρόπο με τον οποίο αγωνίστηκαν οι ερυθρόλευκοι…Αναφέρομαι στις βεβιασμένες προσπάθειες με μακρινά σουτ, στις φορές που μείνανε με τη μπάλα στα χέρια μην ξέροντας τι να κάνουν με αυτήν, στον παροπλισμό του Σχορτσιανιτη στο 4ο δεκάλεπτο, στην συμμετοχή του Βούισιτς για τόσο μεγάλη διάρκεια σε ένα physical game, έτσι όπως είχε εξελιχθεί. Μην ξεχνάμε ότι δεν βρήκαν τρόπο να σταματήσουν τις διεισδύσεις του Σπανούλη όταν εκείνος αποφάσισε να πάρει το παιχνίδι πάνω του, όπως επίσης και το time out που δεν πήρε ποτέ ο Γιαννάκης ενώ το σερί είχε δώσει… προβάδισμα στον Παναθηναϊκό από -14!!!.

Αυτοί είναι μόνο ορισμένοι από τους λόγους που έδωσαν την νίκη στους «πράσινους», μαζί βέβαια με το γεγονός ότι μίλησε η καρδιά του (πραγματικού) πρωταθλητή!!!

Τέλος, δεν θα μπορούσα να αφήσω ασχολίαστη την επίσημη ανακοίνωση της ΚΑΕ Ολυμπιακός με τις «18 φάσεις που της στοίχισαν το παιχνίδι». Οι 10 από αυτές έγιναν πολύ πριν φτάσει το σκορ στο 46-60 υπέρ τους, όμως αξίζει να αναφέρω πως οι 7 φάσεις αναφέρονται σε κινητό σκρίν* (ίσως αυτό είναι κάτι ανάλογο με τα επιθετικά φάουλ και τα πλάγια άουτ που ζητούσαν φέτος στο ποδόσφαιρο). Σε όλες τις φάσεις που αναφέρουν, ο Παναθηναϊκός αποκτάει κάποιο πλεονέκτημα (πόντος ή φάουλ), υπάρχει όμως και μια φάση όπου δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο (σε βήματα του Γιασικεβιτσιους) παρόλα αυτά το αναφέρουν, προφανώς για να μεγαλώσει η «λίστα» τους.

Θα ήθελα να σταθώ και σε δυο ακόμα φάσεις που χρίζουν σχολιασμού βασικά γιατί αναφέρονται στο επίσημο site της ομάδας. Η πρώτη είναι η πολύ γνωστή φάση Διαμαντίδη-Τεόντοσιτς όπου όλοι μεν είδαμε την κίνηση του πρώτου να φτύνει τον Σέρβο, λίγοι όμως ήταν αυτοί που είδαν (ή ήθελαν να δουν!) την μπουνιά του Τεόντοσιτς πριν συμβεί αυτό. Κάποιοι «αντικειμενικοί» είπαν πως δεν ήταν τίποτα (δεν υπάρχει όμως δυναμόμετρο όπως έχει πει και ο «μέγας» Περικλής Βασιλάκης) με την γνωστή ατάκα «έλα μωρέ τώρα…». Η δεύτερη φάση δεν είναι άλλη από το κόψιμο του Τσίλντρες στον Μπατίστ, εκεί όπου έχει προηγηθεί ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΟ φάουλ του Μαυροκεφαλιδη πάνω στο σουτ (έτσι εξηγείται κιόλας γιατί δεν πάει η μπάλα ταμπλό και μέσα αλλά ταμπλο-στεφάνι!!!).



Υ.Γ 1: Νομίζω πως μια ΚΑΕ όταν κάνει επίσημη ανακοίνωση θα έπρεπε να είναι λίγο πιο προσεκτική, διότι έτσι δυναμιτίζεται το κλίμα και για μένα έτσι προάγεται η βία!


Υ.Γ 2: Δυστυχώς μετά από όλα αυτά η ΚΑΕ Παναθηναϊκός αναγκάστηκε να εκδώσει και εκείνη βίντεο με τις αμφισβητούμενες φάσεις (του 4ου δεκαλέπτου) ύστερα από την προσπάθεια του Ολυμπιακού να δημιουργήσει κλίμα εν όψει του 4ου τελικού.


*Σχεδόν σε κάθε σκριν που γίνεται σε όλους τους αγώνες μπάσκετ μπορούμε να μιλάμε για κινητό σκριν.


The Researcher