Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

ΤΡΑΓΙΚΟΣ… ο Κόσμος!!!



Αηδία! Αυτό ένιωσα χθες το βράδυ μετά το παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τον Λεβαδειακό. Όχι για το αποτέλεσμα, ούτε για την εμφάνιση, αλλά από τον κόσμο και όσα άκουσα γύρω μου από τον κάθε τυχάρπαστο που εμφανίζεται στο γήπεδο, όσο για τους οργανωμένους, αυτοί ξεπέρασαν… και τους Ολυμπιακούς με τους κορνέδες. Τραγικός δεν ήταν ο Παναθηναικός, αλλά ο κόσμος του!!!

Για Βύντρα Σπυρόπουλο...

Σε αυτή την χώρα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ! Είμαι σίγουρος πως δεν υπήρξε ποτέ κανείς από αυτούς που αποδοκίμαζαν αθλητής, δεν μπορεί κανείς τους να αντιληφθεί την ψυχολογία του παίκτη όταν αυτός αποδοκιμάζεται από τον κόσμο της ομάδας του!  Μάλιστα ένιωσα ακόμα μεγαλύτερη αηδία και  ντροπή για το χυδαίο πανό προς τον Βύντρα και τον Σπυρόπουλο!
Προσωπικά δεν υπήρξα ποτέ fun του Βύντρα, ακόμα και τις φορές που ήταν ο καλύτερος παίκτης του παιχνιδιού τον θεωρούσα λίγο για τον Παναθηναϊκό, αλλά ΠΟΤΕ δεν τον έβρισα, ΠΟΤΕ δεν τον αποδοκίμασα την ώρα που αγωνιζόταν διότι απλά, έτσι θα έκανα κακό στην ομάδα και μόνο! Πόσο δύσκολο είναι να το καταλάβει κανείς;

Οι παίκτες ευθύνονται για την απόδοση τους αλλά όχι για την συμμετοχή τους στο παιχνίδι, δεν παίζουν μόνοι τους επειδή έτσι γουστάρουν, ο προπονητής τους επιλέγει και δεν αξίζουν αποδοκιμασίες ότι απόδοση και αν έχουν, αυτό μπορούν, αυτό κάνουν, αν αυτό δεν είναι αρκετό είναι ευθύνη του προπονητή να τους αποσύρει και ευθύνη της ομάδας να τους αποδεσμεύσει.

Ο μοιραίος Γάλλος...

Για τον Μπουμσόνγκ ισχύει ακριβώς το ίδιο, απαράδεκτη η συμπεριφορά απέναντι του, ότι λάθη και αν έκανε, όσο και αν μας πίκρανε που χάσαμε το παιχνίδι εξαιτίας του (από έναν ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ Λεβαδειακό) αυτή είναι η πραγματικότητα, έτσι είναι και το ποδόσφαιρο άλλωστε (άλλοι έχουν μάθει διαφορετικά και τους κάνει εντύπωση και γελούν), συμβαίνουν και αυτά. Απλά στον Παναθηναϊκό πλέον δεν υπάρχει η πολυτέλεια να χαθεί παιχνίδι ούτε από ατυχία ή δυστοκία, η γκρίνια εμφανίζεται από το πρώτο λεπτό στο γήπεδο.

Το παιχνίδι

Για το αγωνιστικό κομμάτι δεν θα πω πολλά και θα αναφερθώ μόνο και μόνο επειδή έχω διαβάσει ήδη αρκετές μαλακίες από τα ΜΜΕ για την απόδοση του Παναθηναϊκού. Το σκορ είναι πλασματικό ΞΕΚΑΘΑΡΑ, ο Παναθηναϊκός δεν έπαιξε έτσι όπως (θέλουν) να  παρουσιάσουν κάποιοι, είχε καλή ανάπτυξη, οι παίκτες είχαν διάθεση και κινητικότητα, αλλά και κλασικές ευκαιρίες να τελειώσουν το παιχνίδι. Βαρέθηκα πραγματικά να διαβάζω από όλους του άμπαλους δημοσιογράφους να κάνουν το άσπρο-μαύρο, το πόσο φοβερή είναι η ομάδα όταν κερδίζει 1-0 με… μια φάση και πόσο τραγική όταν χάνει 1-2 με τέτοια εμφάνιση και ατυχία επειδή απλά… το αποτέλεσμα μετράει… για κάποιους!

Είναι τόσο απλό!

Το πράγμα είναι απλό, όποιος δεν γουστάρει να στηρίξει την ομάδα στην φάση που βρίσκεται να κάτσει σπίτι του ή ας πάρει διαρκείας στον ολυμπιακό να παίρνει πρωτάθλημα… με κάθε τρόπο! Εγώ πάντως θα ακολουθήσω τον πρώτο δρόμο, ΤΟΝ ΔΥΣΚΟΛΟ ΔΡΟΜΟ, θα στηρίξω την ομάδα όταν ξεπουλήσει ότι καλύτερο έχει για να παίξει με νέους, ταλαντούχους και ελπιδοφόρους παίκτες, θα γυρίσω πίσω στην Λεωφόρο, στην έδρα όπου γεννήθηκε αυτή η ομάδα ελπίζοντας να αναγεννηθεί ξανά κάποια στιγμή…



Υ.Γ.1 Νιώθω την ανάγκη να ζητήσω συγνώμη για όσα άκουσαν οι Βύντρα, Σπυρόπουλος και Μπουμσόνγκ χθες το βράδυ, δεν έχει σχέση με το αν εκτιμώ την αγωνιστική τους αξία,  πρόσφεραν στην ομάδα και δεν άξιζουν αυτή την συμπεριφορά…

Υ.Γ.2 Αλήθεια, οι οργανωμένοι δεν ήταν αυτοί που αποθέωναν τον Βύντρα πριν ανανεώσει; τώρα γιατί... "Όχι άλλο Βύντρα";

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου