Έχει εξελιχθεί σε πρόσωπο των ημερών και όχι άδικα, αφού είναι ο «καπετάνιος του καραβιού», έχει στα χέρια του το καλύτερο υλικό που είχε ποτέ ο Παναθηναϊκός, μια ομάδα με το υψηλότερο budget ever, και όμως η εικόνα δεν είναι αυτή που πρέπει.
Ο Νιόπλιας ασφαλώς και έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για πολλά πράγματα φέτος. Πέρσι υπήρχε και η δικαιολογία ότι παρέλαβε μια ομάδα ενός άλλου προπονητή, σε ένα δύσκολο χρονικά σημείο. Φέτος όμως που ξεκίνησε με την ομάδα από το σημείο μηδέν η ομάδα δεν δείχνει τη παραμικρή βελτίωση, δεν έχουμε δει κάποιο δικό του στοιχείο κάποια δική του αλλαγή στον τρόπο παιχνιδιού. Αυτοματισμοί δεν υπάρχουν, αγωνιστικό πλάνο επίσης, ακόμα και στα στημένα δεν έχουμε δει μια «κομπίνα» που να δείχνει πως είναι δουλεμένη στην προπόνηση. Το μόνο είναι πως πλέον τα κόρνερ και τα φάουλ τα εκτελούν οι Νίνης και Λέτο αναλόγως την πλευρά (ακόμα και αν είναι στην 11άδα ο μόνιμος εκτελεστής όλων των στημένων τα τελευταία χρόνια, Καραγκούνης), αλλά και αυτά είναι απλά γεμίσματα ως συνήθως στο δεύτερο δοκάρι και…τέλος. Κατά την προσωπική μου άποψη ευθύνη ο coach έχει και στην αλλαγή του γυμναστή, διότι δεν μπορεί να δέχεσαι να σου αλλάζουν τον Εμπεν όταν είχες δει δείγματα της άριστης δουλειάς του. Όπως επίσης δική του επιλογή ήταν να φύγουν οι Ρουκάβινα – Γκάμπριελ που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αξιόπιστες λύσεις με όλους αυτούς τους τραυματισμούς. Γενικά έδειξε σαν να φοβήθηκε, μήπως οι αλλαγές που θα κάνει αποτύχουν και έτσι χάσει την δουλειά του, πίστεψε δηλαδή πως με τους ποιοτικούς παίκτες που έχει η ομάδα θα βρει τα πατήματα μόνη της. Αν συμβιβάζεσαι με την μετριότητα δεν εξελίσσεσαι ποτέ, ακόμα και τώρα δεν είναι αργά όμως για αυτόν να πάρει αποφάσεις και ρίσκα χωρίς φόβο, αλλά με πάθος και να αλλάξει την κατάσταση. Στο κάτω-κάτω αν είναι να αποτύχει και να αποχωρήσει ας το κάνει με το κεφάλι ψηλά, τουλάχιστον όμως θα έχει προσπαθήσει.
Εκτός από τον Νιόπλια υπάρχουν και άλλοι που έχουν ευθύνες για τις επιλογές του καλοκαιριού, οι οποίες μάλιστα έγιναν χωρίς την πίεση του χρόνου, παρόλα αυτά όμως καταφέραμε να κάνουμε μεταγραφή σε θέση που θέλαμε παίκτη μόλις μερικές μέρες πριν την λήξη των μεταγραφών. Σαφέστατα ο τελευταίος που φταίει είναι ο Φρέιτας, αφού μιλάμε για ένα «πιόνι» (συγνώμη για την έκφραση) που ήταν ανενεργός όλο το καλοκαίρι, δεν τον άφησαν να αναμιχθεί σε καμία από τις μεταγραφές πλην του Γκαρσία (που μέχρι στιγμής τον δικαιώνει περισσότερο από όλους), παρά μόνο με τις πωλήσεις. Ο Γόντικας ήταν επίσης «πιόνι», αλλά είχε σαφέστατα περισσότερες ευθύνες στον σχεδιασμό της ομάδας, αυτός είχε επαφές με τον Τζίγγερ για τις τακτικές των διαπραγματεύσεων, το budget κτλ. Μην ξεχνάμε πως το βασικό πρόβλημα για τις μεταγραφές ήταν τα λεφτά και το «άνοιγμα»! Μην ξεχνάμε ότι ο προπονητής ήθελε και ζήτησε box to box χαφ «τύπου Κουμόρτζι», ήθελε Killer (όπως τον είχε ονομάσει ο ίδιος!) αμυντικό και ζήτησε Μαρτσένα, Μπορντόν ή Κρις, όπως επίσης ΚΑΙ επιθετικό. Τελικά τι του πήραν;… ξέρετε!
Όπως τα βλέπω εγώ ευθύνες υπάρχουν εκατέρωθεν, όλα όμως ξεκινούν από την προηγούμενη διοίκηση η οποία έχει πλέον το «μαξιλαράκι» που λέγεται Πατέρας, οπότε ο πιο εύκολος στόχος είναι ο Νιόπλιας όπως και κάθε προπονητής που θυσιάζεται στον βωμό του… σοκ που χρειάζεται μια ομάδα για να αλλάξει η ψυχολογία της.
The Researcher
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου